Ervaringen met stemvork therapie bij beroerte en verlamming

Ik heb op mijn 55^ste een herseninfarct gehad met als gevolg een beschadiging diep in het motorische deel. Het effect hiervan was uitval aan mijn rechterhand (licht) en rechterbeen (behoorlijk).

Noor Elffers is direct begonnen met stemvorktherapie. Eerst bijna dagelijks en nu (8 maand later) nog 1 keer per week of twee weken en binnenkort stoppen we.

Het effect, zeker in het begin goed te merken, was een activatie van de spieren. Spieren waarvan ik sommige niet zelf kon bereiken/vinden vanuit mijn hoofd. Lees, in het geheel niet kon bewegen. Regelmatig begonnen deze spieren zo’n halve dag na de behandeling te krampen. Vanuit die krampen konden mijn hersenen ze als het ware terug vinden.

Mijn infarct heeft een stukje in de ketting van het bedenken dat je je teen wilt bewegen en daadwerkelijk ook kunnen doen beschadigd. De reguliere geneeskunde en het revalidatieteam wat mij vanuit het ziekenhuis begeleid heeft (waar ik overigens ook alle waardering voor heb) behandelt sec vanuit het hoofd naar het lichaam. In hun literatuur vind je ook de opmerking terug dat het denken aan een handeling kan helpen. En dat klopt ook.

Echter je kunt ook vanuit het lichaam signalen aan de hersenen afgeven. B.v. via de stemvorktherapie die diep in het lichaam door dringt. Het is in mijn ogen alsof je van twee kanten aanklopt en de hersenen helpt het pad terug te vinden tussen de beschadigingen door of om een nieuwe (om)weg te maken.

Zeker is dat ik mijn doel (weer bijna als vanouds te kunnen lopen) gehaald heb. Ondanks dat een aantal hulpverleners me aan gaven de lat niet te hoog te leggen. Zeker is ook dat de stemvork behandeling geholpen heeft. Ook zeker is dat door zelf veel te oefenen je het effect aanzienlijk kunt versterken.

Bob (november 2011)